σίτ(ου) (ἀρτ.) λε∟ χο(ίν.) δ νο(μ.) η β´η´μη´ → σίτ(ου) (ἀρτ.) λθ∟ χο(ίν.) δ νο(μ.) η β´η´μη´ρϙβ´, T.M. Hickey, Z.P.E. 123 (1998), S. 164 (am Original).