᾽Επείφ· → ᾽Επεὶφ ἰνδ(ικτίονος) ε̣ (ὑπὲρ) ἐμβολ(ῆς) ς̄ ἰνδ(ικτίονος), T.M. Hickey, Z.P.E. 123 (1998), S. 163 (am Original).