[κα]τερχών(των): der Vorschlag stattdessen [ἀ]π̣ερχωντων (für ἀπερχομένων) oder [ὑ]π̣ερχώντων (für ὑπαρχόντων) zu lesen (so. J.-L. Fournet, J. Gascou, B.I.F.A.O. 98 (1998), S. 190) ist paläografisch schwierig, vgl. -τε- in νεωτέρων (Z. 11) und πε- in περί (Z. 12); für [κα] gibt es doch Raum, vgl. Καβούρ[ου] (Z. 6), N. Kruit.