τοῦ τό]π̣ου καλο[υ]μένου → ἐν τό]πῳ καλο[υ]μένου (l. καλο[υ]μένῳ), P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 24 (1977), S. 102, Anm. 34 (am Original).