[ἐγράφη? Φαμεν?] ὼθ{ι} κα | [ → [μό(διοι) σ μ(όνα) ἐγρ(άφη) Φαρμ] ῶθι (l. Φαρμοῦθι) κα | [ιδ ἰνδ(ικ-τίωνος) κ.τ.λ., H. Harrauer, P.J. Sijpesteijn, Tyche 3 (1988), S. 116.