[Θ]ηγέν̣ι̣ος (B.L. 3, S. 81) → .ηγέτ̣ι̣ος (= Β̣ηγέτ̣ι̣ος, Μ̣ηγέτ̣ι̣ος oder ῾Ρ̣ηγέτ̣ι̣ος), N. Gonis, Z.P.E. 123 (1998), S. 182 (am Original).