κεκοσ[κ]ινευμέ|ν̣[ο]ν [ μ]ετρού|μενον → κεκοσ[κ]ινευμέ|ν̣[ο]ν ὡς ε̣[ἰ]ς̣ δ̣η̣μ̣[ό]σ̣ι[ον μ]ετρού|μενον (am Original), N. Gonis, Z.P.E. 150 (2004), S. 201.