Διέγ(ραψε) Πετευ(σῖρις) → Φαῆρις ἐπη(κολούθη-κα), identisch mit dem in S.B. 18. 13794 (mit B.L. 9, S. 306) (nach dem Photo), K.A. Worp, Z.P.E. 76 (1989), S. 61-62.