ὑπ̣[ακού]ῃ̣ → ἐπ᾽ [αὐτό]ν̣ und [ἐντὸς χρόν]ου νομίμου (B.L. 3, S. 107 zu Meyer, Juristische Papyri Nr. 49) → [μετὰ κυρί]ο̣υ̣ νομίμου, D. Hagedorn, Scritti Montevecchi S. 187.