δ᾽ μη (nου) (von τεσσαράμηnος, vgl. F. Preisigke, Wörterbuch 2) → (τετρα)μή(nου) (von ἡ τετράμηnος), W. Clarysse, Anc.Soc. 21 (1990), S. 41.
δ᾽ μη (nου) (von τεσσαράμηnος, vgl. F. Preisigke, Wörterbuch 2) → (τετρα)μή(nου) (von ἡ τετράμηnος), W. Clarysse, Anc.Soc. 21 (1990), S. 41.