ἰνδι̣κ̣τίονο̣ς γ̣ί̣(νεται) χ̣ρ̣(υσοῦ) ν(ομίσματα) δ π(αρὰ) κερ(άτια) κ oder ἰνδι̣κ̣τίονο̣ς̣ γ̣ί̣ν̣(εται) ν(ομίσματα) usw., R. Rémedon, Chr. d’Ég. 41 (1966), S. 174/6.