᾽Γ̣[υοε, (ὧν) ὑπο]λ̣ο̣γοῦνται ὑ(πέρ) (ἑκατοστῶν) ϛ (ἥμισυ) [τῷ ταμίῳ (δην.) διακόσ]ι̣α̣ εἴκοσι πέντε, [γί(νεται) (δην.) σκε, γί(νεται) τὰ] λ[οιπ]ὰ (δην.) ᾽Γσν πλήρη, H. C. Youtie, T.A.P.A. 87 (1956), S. 70-2 und anerkannt von F. Zucker, Archiv 16 (1956), S. 256.