Βερ..κιαν̣ῷ → Βερν̣ι̣κιανῷ, G. Bastianini, J. Whitehorne, Strategi and Royal Scribes S. 105, Anm. 1 zu Αὐρ. Βερνικιανός; viell. identisch mit Βερεν[ι]-κ̣ι[α]ν[ο]ῦ β̣ο̣[η]θ(οῦ) aus P. Oxy. 54. 3758, vgl. P. Oxy. 54. 3758, Anm. zu Z. 134.