ἡμε[ρῶν ἐν τούτω̣ ἐά]ν ἀργήσῃ [κα]ὶ ἔτι ἐν <τοῖς> τῆς δεσποίνης (B.L. 3, S. 238) ἢ ἀσθε|νήσ[ῃ ἢ ἀποδράσ]ῃ ἐπὶ ἡμέ(ρας) τὰς ἴσας → ἡμέρ̣ῶ̣ν̣ [ἐ]ἀ̣ν ἀργήσῃ δι᾽ ἐτίαν (l. αἰτίαν) τῆς δεσποίνης ἢ ἀσθε|νήσῃ̣ [ἢ ἀτακτ]ῇ ἐπὶ τῷ τὰς ἴσος, D. Hagedorn, P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 61 (1985), S. 88 und Anm. 20.