Εἰρηναίῳ ἐπιτηρ(ητῇ) → wohl Εἰρηναίῳ <καὶ μ(ετόχοις)> ἐπιτηρ(ηταῖς), P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 110 (1996), S. 186, Anm. zu Z. 6.