ἃς κ(αὶ) ἐπάξω, ὅπο̣υ ἐὰν βού|λ[η]σθε, καὶ ὧν ποιμήν → ἃ̣ κ̣αὶ μετάξω ὅπου ἐὰν βού|λ̣ω̣μαι ὧν ποιμήν, D. Hagedorn, Z.P.E. 21 (1976), S. 161.