→ [᾽Εν ὀνόματι τοῦ κυρίου καὶ δεσπότου] ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν. [Βασιλείας τοῦ | εὐσεβεστάτου καὶ φιλανθρώπου ἡμῶ]ν δεσπ(ότου) Φλ(αουίου) ῾Ηρακλείου τ[οῦ αἰων(ίου) Αὐγ(ούστου)], K.A. Worp, J.Jur.P. 23 (1993), S. 219-220.