π[άντα καὶ τὴν θείαν διατύπωσιν ἀπὸ τοῦ Θὼθ μηνὸς τοῦ εὐτυχῶς εἰσιόντος ιθ (ἔτους)/ καὶ ιη (ἔτους)/ καὶ ια (ἔτους) / ἐπὶ τὸν ἅπαντα χρόνον ὡς πρόκειται καὶ ἐπερωτη-], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331