οὔτε μή<ν> und ῞Ηρωνι - ± 10 - αὐτὸν ἀλλάξαι τὸν ἕτερον ἢ παραβῆναί τι τῶν ἐγγεγραμμένων κατὰ μηδένα τρόπον διὰ τὸ ἑκουσίῳ καὶ αὐθαιρέτῳ], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331