Ende l. προσε[ρ]χέσ |8 θωσάν τε(?) τῆ̣ κληρονομία̣] μου ἐκάστη ὐπὲρ τοῦ ἰδίου μέρους, ὁπότ[α]ν |9 [φαίνηται ἑκάστη μα]ρ̣[τύ]-ρ̣ασθαι ἑαυτὴν, Kreller, Erbrechtl. Unters. S. 122/3.