δεκά[της διὰ τῶν | ὑποδεκτῶν (τοῦ δεῖνα)] → δεκά[της] | διὰ (Name) ο]υ (vgl. auch P.J. Sijpesteijn - K.A. Worp, Z.P.E. 26, 1977, S. 283, Anm. 44)