Ὀξυρυγχιδικῶ(ν) (B.L. 8, S. 348) → Ὀξυρυγ᾿χιδίω(ν) (l. Ὀξυρυγχιτίων) (am Original geprüft von R. Pintaudi), N. Kruit - K.A. Worp, Archiv 46 (2000), S. 124.