τ̣ιμ̣[ήν - - - ] | ει̣σ̣[ - - - ]: viell. τ̣ιμ̣[ὴν τῆς ἀρτάβης ἑκάστης τῶν πυρῶν ἣ ἐὰν] | εἰ̣σ̣[πραχθῇ ἢ μὴ προσδεχθῇ αὐτῶι, P. Heid. 8, S. 115, Anm. 66.