P. New York 1 ⇧
→ P. Mich. 12, S. 38-41
In P. Cair.Isidor. 6 ist für Atisis in den Zeilen 20-24 ein viel größerer Besitz angegeben, als er auf die Grundstücksmaße des P. New York 20 zutreffen könnte; die Ergänzung durch den unedierten Columbia-Papyrus ist damit ungerechtfertigt, D. Hagedorn, Gnomon 41 (1969), S. 745.Nd. G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331.
2
Περσικῶν Μεγίστων Βρεταννικῶν Μεγίστων Καρπικῶν], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
3
Μαξιμιανοῦ Περσικῶν Μεγίστων Βρεταννικῶν Μεγίστων Καρπικών Μεγίστων τῶν ἐπιφανεστάτων], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
4
[Καισάρων μηνὸς – ἐν] und μ̣η̣[τρὸς Θαλλοῦτος ἀπὸ κώμης Καρανίδος ὡς (ἐτῶν) π οὐλὴ κάτωθεν γόνατος - ± 13 - Αὐρηλίῳ ῞Ηρωνι ῎Απωνος μητρὸς – ἀπὸ τῆς αὐτῆς], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
5
ὑπαρχούσας αὐτῷ καὶ ἀπογραφείσας ὑπὸ αὐτοῦ διὰ τῆς γενομένης παρὰ Σαβίνῳ κηνσίτορι ἀπογραφῆς], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
6
[τῷ .. ἔτει καὶ .. (ἔτει)/καὶ . (ἔτει)/μην]ί̣ und κώμη[ς Κ]α̣ρ̣α̣ν̣[ίδος (τετάρτης) (πέμπτης) τοπ(αρχίας) ῾Η̣[ρακ-λείδου μερίδος ἐπὶ μὲν τῆς α/ σφρα(γῖδος) ἐν τόπῳ Ταλινάρτυ λεγομένῳ ἰδιωτικῆς γῆς σπορίμης ἀρούρας τρεῖς ὄγδοον τετρα-], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
7
σπορᾶς ιδ (ἔτους)/ καὶ ιγ (ἔτους)/ καὶ ϛ (ἔτους)/ ἀρούρας δύο, ἔτι τε καὶ ἐκκεχωρηκέναι τὸν ᾽Ατίσιον τῷ ῞Ηρωνι τὴν ἀπὸ τοῦ εὐτυχῶς εἰσιόντος], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
8
᾽Ατίσιος δ̣ [ι]ὰ̣ τ̣ῆ̣ς̣ α̣ὐ̣τ̣ῆ̣ς̣ ἀ̣πογραφ[ῆς ἐπὶ τῆς προκειμένης α/ σφρα(γῖδος) ἐν τῷ τόπῳ Ταλινάρτυ λεγομένῳ βασιλικῆς γῆς σπορίμης ἀρουρῶν ἓξ ἡμίσους τετάρ-], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
9
του ὀ̣[γδό]ο̣υ κα̣ί̣ und ἡμίσους ἑκκαιδεκάτου ἐπὶ παντὸς τοῦ ἀρουρηδοῦ ἢ ὅσων ἐὰν ὦσι ἐπὶ τὸ πλεῖον ἢ ἔλαττον, ἐπὶ τοῖς], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
10
γείτονες καθὼς ἡ προκειμένη ἀπογραφὴ περιέχει, τῆς μὲν ἐπὶ τῆς α/ σφρα(γῖδος) ἰδιωτικῆς τε καὶ βα-], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
11
σιλεικῆς <γῆς> πάσης und χέρσος ἀδέσποτος διόλου, τῶν δὲ ἐπὶ τῆς ε/ σφρα(γῖδος) ἀρουρῶν ἀπὸ μὲν ἀνατολῶν Ταυημέρας κτῆσις ἀπὸ δὲ δυσμῶν], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
12
[αὐτῶν δημοσίων τελεσμάτων πάντων, καὶ βεβαιώσειν τὸν ὁμολογοῦντα ᾽Ατίσιον τῷ ῞Ηρωνι καὶ τοῖς παρ᾽ αὐτοῦ τὰ κατὰ τήν], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
14
ἐ̣πιβολῶν καὶ τ[ῆς θείας διατυπώσεως ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν, G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
15
σ̣π̣[ορὰν αὐτῷ τῷ ᾽Ατισίῳ διαφέρειν, ἀπὸ δέ ἰδιωτικῶν καί, G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
16
εἰσιόντος ἔτους εἰς τὸ ἴδιον αὐτὸν ἀποφέρεσθαι καὶ ἐξουσίαν ἔχειν διοικεῖν καὶ οἰκονομεῖν περὶ αὐτῶν καὶ – τὴν βασι-], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
17
ἰ[σ]ι̣ό̣[ντος ἔτους τὰ δημόσια πάντα καὶ ἀννώνας καὶ ἐπιβολὰς πάσας καὶ τὴν θείαν διατύπωσιν ἐπὶ τὸν ἀεὶ χρόνον ἐφ᾽ ἅς, G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
18
δαπανήμασι, ἔτι καὶ προσεκτίσειν τὰ ἀναλώματα δίπλᾶ χωρίς, G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
19
οὔτε μή<ν> und ῞Ηρωνι - ± 10 - αὐτὸν ἀλλάξαι τὸν ἕτερον ἢ παραβῆναί τι τῶν ἐγγεγραμμένων κατὰ μηδένα τρόπον διὰ τὸ ἑκουσίῳ καὶ αὐθαιρέτῳ], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
20
παρακεχωρηκέναι τὰς ὑπαρχούσας μοι περὶ ὁριοδικτίαν], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
21
ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἀρούρας ἑπτὰ ἥμισυ τέταρτον ὄγδοον, ὧν αἱ γειτνίαι πρόκεινται, ἀντὶ τῶν δημοσίων], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
22
Αὐρήλιος ῞Ηρων ῎Απωνος, G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331
23
π[άντα καὶ τὴν θείαν διατύπωσιν ἀπὸ τοῦ Θὼθ μηνὸς τοῦ εὐτυχῶς εἰσιόντος ιθ (ἔτους)/ καὶ ιη (ἔτους)/ καὶ ια (ἔτους) / ἐπὶ τὸν ἅπαντα χρόνον ὡς πρόκειται καὶ ἐπερωτη-], G.M. Browne, Harvard Studies in Classical Philology 74 (1968), S. 329-331