P. Lond. 2 ⇧
Zweitschrift zu Stud.Pal. 22. 43 (gegen B.L. 4, S. 43), C.P.R. 6, S. 110.
Stud. Pal. 22. 43 eine Zweitschrift dieser Urkunde; es ergibt sich jetzt, dass es keine παραχώρησις τῆς πράξεως war, wie L. Wenger, Studi Fadda (1906) IV S. 94 meinte, H. J. Wolff, Studi in Onore di U. E. Paoli (1955), S. 726 A. 4.
1
→ [ὁ]μ̣ο̣π̣α̣[τρίαις καὶ ὁμομητρίαις ἀδελφαῖς Ταουήτει ὡς (ἐτῶν) με οὐλὴ γαστροκνημίᾳ δεξιᾷ καὶ Τασισοείτι], C.P.R. 6, S. 110.
2
→ ὡς (ἐτῶν) λε ο[ὐλὴ γαστροκνημίᾳ ἀριστερᾷ ἑκατέρων μετὰ κυρίου τ]ῆς μὲν Τα[ου]ήτεως τοῦ [ἀνδρὸς Στοτοήτεως], C.P.R. 6, S. 110.
3
→ Σαταβοῦτ̣[ος τοῦ Στοτοήτεως ὡς (ἐτῶν) .ε οὐλὴ γαστροκνημίᾳ δεξιᾷ] καὶ τῆς Τασισ[οεῖτος τοῦ συγγενοῦς Στοτοήτεως Ἁρπαγάθου ὡς (ἐτῶν) ..], C.P.R. 6, S. 110.
4
→ ο̣ὐλ(ὴ) μήλ(ῳ) [ἀρ]ι̣[σ]τ̣[ερῷ ταῖς δυσὶ] ἀπέχειν παρ᾽ α[ὐ]τῶν τὸν ὁμ[ο]λογοῦντα τὸ [ἐπιβάλλον], C.P.R. 6, S. 110.