O. Wilcken 1 ⇧
2
μετάβ(ολοι) ἁλιε(ῖς) → μετάβ(ολοι) ἁλιέ(ων), Ch. Armoni, O. Heid. 265, p. 246 n. 90.
3-4
ἀχύρου ἀγω(γὴν) | ενα ἀγω(γὴ) α → ἀχύρου μώ(ιον) | εν μώ(ιον) α, J.M.S. Cowey, O. Heid. 18-19, n. 4.
O. Berlin 1570 = SB 3988. Εὐ̣αρέστο(υ) Wilcken; dieselbe Person heißt O. Brüssel 6 ᾽Ε̣χαρέτου.
O. Brit. Mus. 12 688 = SB 5101; vgl. Otto, Priester und Tempel II S. 105, 2. Z. 1: Statt Πο( ) l. σ῀ = σπ(ερμάτων); Z.3 ist ἱερα(τικῶν) wahrscheinlich richtig; das Zeichen am Zeilenanfang wohl für ὧν.
O. Brit. Mus. 12711 lautet: ᾽Ε(πεὶ)φ ῑβ̄ τοῦ ιθς ὀνό(ματος) Φα…( ) πρ(εσβυτέρου) Παν̣α̣(μέως) [ | ὑπ(ὲρ) Νό(του) πυροῦ ἕκτον / ϲς . Δίδυμος σε[ση(μείωμαι)]. Datum vielleicht 211. Die Quittungen dieser Art sind durch die πράκτορες σιτικῶν, nicht durch den θησαυρός ausgestellt.
579; 610. Der Text von Brit. Mus. 12696 lautet: Πανίσκο(ς) καὶ μ(έτοχοι) ἀπαιτ(ηταὶ) |2 Κα̣μ̣ήτει Ταύρωνος |3 ᾽Επωνύχο(υ). ῎Ε̣σ̣χ(ομεν) ὑπ(ὲρ) λαο(γραφία̣ς) |4 ιγ Χά(ρακος) ῥ(υ)π(αράς) ε = |5 / ῥυ̣π̣(αραὶ) ε =. ˪ιγ |6 ῾Αδρια̣ν̣οῦ τοῦ κυρίο̣υ̣ |7 Φαμ(ενὼθ·)
610; 820. Ashmolean 480 (1892) = SB 2090 Es lautet: ᾽Ασκλᾶς κ̣αὶ ῟Ωρο̣ς ἀπαιτ(ηταὶ) μερισ(μοῦ) ἐνλ(είμματος) τε̣λ̣ωνικω̄ν |2 τοῦ ie ῾Αδριανοῦ Καίσαρος τοῦ κυρίου ἔσχον (sic!) ὀνό(ματος) Σομτο̣ῦ̣ς|3 Π…..ν Φατρήο̣υ̣ς̣ κέρ(ματος) ὀβολοὺς δώδεκα / ὀ̣β(ολοὶ) ιβ. ˪ιζ ῾Αδ̣ρ̣ι̣α̣ν̣ο̣ῦ |4 Καίσ̣α̣ρ̣ο̣ς το̣ῦ̣ κυ̣ρ̣ί̣ο̣υ̣ Μεχεἰρ θ̄. (2. H.) ῟Ωρος σεση(μείωμαι).
S. 578
Z. 1 nach O. Wilb.-Brk. 34 zu ergänzen: μισθωτὴς χειρω-ναξίου μηνιαίου, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 56 (1936), S. 13.
610. Der Text Brit. Mus. 12713 lautet: Παν̣ίσκ(ος) ἀπαιτ(ητὴς) Χά(ρακος) Σ̣ωτ… Καμήτι̣ο(ς) |2 Ταύρωνο(ς)· ῎Εσχο(ν) ὑπ(ὲρ) λαο(γραφίας) καὶ βαλ(ανευτικοῦ) ιγ Χά(ρακος) ῥ(υ)π(αρὰς) |3 δώδεκα / ῥυπ(αραὶ) ιβ. ˪ιγ ῾Αδριανοῦ |4 τοῦ κυρίου Φαρ(μοῦθι) λ̣̄γ.
820. Ashmolean 562 (1892) = SB 2091. Text lautet: Κρά̣τ̣ης κ̣α̣ὶ μ̣έ̣τ̣ο̣χ(οι) πράκ(τορες) ἀργ(υρικῶν) ῾Ερ̣μ(ώνθεως) Καμῆ̣τι|2 Πελωκης ῞Ωρου̣ ῎Ε̣σ̣χ̣(ομεν) ὑ̣π(ὲρ) ι̣δ̣ Δομι̣τ̣ι̣α̣ν̣ο̣ῦ̣ |3 .. φ ............. ˪ια̣ Τρα̣ι̣α̣ν̣ο̣ῦ̣ |4 Κ̣α̣ί̣σ̣α̣ρ̣ο̣ς̣ τ̣ο̣ῦ̣ κ̣υ̣ρ̣ί̣ο̣υ̣ Φα̣μ̣ε̣ν̣ὼ̣θ ῑη̄; vgl. O. Brüss. 33.
O. Brit. Mus. 16510 lautet: ]χων…. ]ρως χαι̣ρ̣ … ]ω ἀρτάβαι .. ]κις μάτια δ ] χαλκοῦ ᾽Ατλ ] Παχὼν α ] / δ Die Kupferdrachmen deuten auf das 2. (nicht 3.) Jahrh. v. Chr.
O. Louvre 7757: der Text in B.L. 2.1, S. 44 ist nicht der des O. Louvre 7757, sondern des O. Bodl. Inv. 766 = O. Tait 2. 2117; O. Louvre 7757 ist noch unediert (fehlerhaft in B.L. Konkordanz, S. 286).
O. Louvre 7757. Für ἄπια vgl. Bodl. 766 (Byzantinisch). Der Text lautet: Πρ.σ̣. γεω̣[ π´ π .. γ̣ι/.ρ. οινο̄ .[ ἓν γι/ οι/ ἀπι/ α μ[όνον Φαμενὼθλ ἰν[δ/ Θέων στοιχεῖ μ[οι.
Bodl. 545 lautet: Μέ(τρημα) θησ(αυροῦ) μητ(ροπόλεως) γενή(ματος) α τῶν κυρίων ἡμῶν Αὐτοκρατόρων |2 Καισάρων Μάρκου Κλωδίου Πουπιηνοῦ [Μ]αξίμου και Δεκίμου |3 Καιλίου Καλουίνου Βαλβείνου Εὐτυχῶν Εὐσεβῶν |4 Σεβαστῶν, ᾽Επεὶφ κζ, ὀνό(ματος) Αὐρηλίου Νικομάχου ὐπ(ὲρ) Νό(του) |5 ὀνό(ματος) Π̣ .. μεστος(?) ᾽Ανουβίωνοςϲὀκτὼ |6ϲ η. Γάλλο(ς) σεση(μείωμαι)|7 (2.H.) ῾Ομ(οίως) θησ(αυροῦ) κω̣(μῶν) Μ̣ε̣σ̣ο̣ρ̣ὴ ιη ὑπ(ὲρ) Νό(του) ὀνό(ματος) Νικομάχου |8 Στρά(τωνος?) ὑπ(ὲρ) ὀνό(ματο?) Π..μεσ̣τος(?) ᾽Ανουβ̣ίωνος πυροῦ πεντε |9/ ϲε. Αὐ(ρήλιος) Διο̣( ) σ(ε-σ)η(μείωμαι).In Z. 3 ist Εὐτυχῶν aus καὶ ᾽Α. verbessert.
822. O. Ashmolean 540 (1892) lautet: Τέτακται Νεφερῶς Πετεμίνιος |2 ὑπὲρ Πετεμίνιος πατρὸς |3 ὑπὲρ ἀριθμητικοῦ κατοίκων |4 τοῦ κα˪Καί(σαρος) ἀρουρῶ(ν) ιδ˪δι᾽ ᾽Αμφείονος.˪κα Καί(σαρος) Μεσορὴ ιη (von κατοίκων ist ν über der Z. eingefügt).
P. 8608 = O. Brüss. 59. - Ashmolean 3467 (1887) lautet: ˪κα Παῦ(νι). τέ(τακται) ς᾽ ἀκροδρύ(ων) |2 κα˪Πετεχ(ῶνσις) ….. α( ) ᾽Β|3 / ᾽Β. Κέφα(λος) τρα(πεζίτης) ᾽Βυ Aus Theben, 93 n. Chr..Ashmolean 688a (1888) lautet: ˪μζ Παῦνι κ̄ζ̄ με(μέτρηκεν) εἰς τόν ἐν Διὸς π̣ό̣(λει)|2 τῆι με(γάληι) θη(σαυρὸν) εἰς τὸ˪ (= ἥμισυ ἀρτάβης) μς καὶ μζ˪ |3 Δημήτριος ᾽Ενεσέου(?) ϲἐννέα |4 / ϲθ. ᾽Αντι(γένης).O. Ashmolean 490 (1892) lautet: Πρεμαῶς καὶ μ(έτοχοι) ἐπιτη(ρηταὶ) τέλ(ους) γερδ(ίων) |2 Παχνοῦμι Πακοί(βιος) χαί(ρειν). |3 ῎Εσχομ(εν) ὑπ(ὲρ) τέλ(ους) μη(νὸς) Φαμ(ενὼθ) τοῦ λας, |4 δ / δ |5˪λα //, Φαρμ(οῦθι) ς̄. Zum Namen Πρεμαῶς vgl. Nr. 664; 1073; O. Theb. 60; 61; 63. - O. Ashmolean 479 (1892) lautet: Αὐρήλιος Διονύσιος καὶ ῾Ε̣ρ̣μ̣α̣ῖ̣ος (?) |2 Διογένει (sic!) καὶ οἱ σ(ὺν) αὐτ(οῖς) ἐπιτηρητ(αὶ) ἱερᾶς |3 πύλ(ης) Σοήνης δι᾽ ἐμοῦ Διονυσοδώρου βοηθ(οῦ). |4 Διέγ(ραψε) Βιῆνχ<ι>ς Πετεπτεν̣ε̣(ψίλεως) μ̣(ητρὸς) Θινπατ. ρ.. |5 ὑπ(ὲρ) λαογ(ραφίας) λη(μμάτων) β˪ ιζ ̄ καὶ ὑπ(ὲρ) μερισμ̣(οῦ) ἀ̣ν̣δ̣(ριάντος)|6 ἀν(α)κ(εχρυσωμένου) λη(μμάτων) α˪ δ ̄ καὶ ὑπ(ὲρ) μερισμ(οῦ) άνδ(ριάντος) ἀν(α)κ(εχρυσωμένου) |7 λη(μμάτων) β˪ β - Α̣υ̣[...].[.].[ . Zeit 194 n.Chr.; vgl. Nr. 1460. Wilckens Lesung χω[μ]ατικ(ῶν) ist unmöglich.
822. O. Ashmolean 566 (1892) lautet: ῎Ετους πένπτου (so!) |2 καὶ εικοστοῦ Π/εαῦνι |3 λ̄ τέταικται (so!) |4 Σαμβαθαῖος Σολλούμιος |5 προβάτων καὶ αἰγῶν |6 ἑξήκοντα δύο / ξβ. |7 ᾽Αδαῖος. Z. 1: Das 1. π aus κ verbessert. Z. 2: ε über der Z. ist überflüssig. Z. 3 scheint nachträglich eingefügt zu sein. Das Datum bezieht sich auf Philometor; vgl. zu ᾽Αδαῖος Bodl. 2880 (Jahr 23).
ἐγλ(ήμπτωρ) [ρ̈ καὶ] ϊ ἀγορα(νομίας), S. L. Wallace, Taxation S. 449 A. 66.