P. Prag. 2 ⇧
2-4
εἴ τε καὶ | ἐν ἄλλοις ὁς π<α>ρεσ̣[κ]|εύασαν (l. ὡς παρεσκεύασας) → εἴτε καὶ | ἐν ἄλλοις ὀσπρέο̣[ις] | ἕως ἄν, D. Hagedorn, B. Kramer, Archiv 42 (1996), S. 278.
V° 1
[† ὁμολογία N.N. νομισμάτων ϛ τόκο]υ̣ ἑκάστου κερ(άτια) ζ εἰς → [† χ(ε)ι(ρόγραφον) N.N. χρ(υσοῦ) νο(μισμάτων)] ϛ̣ ἑκάστου̣ π(αρὰ) κερ(άτια) ζ ḍ εἰς, N. Gonis, Z.P.E. 154 (2005), S. 203-204.