P. Flor. 3 ⇧
Herkunft: Πτολεμαὶς ἡ ῾Ερμείου, B. Palme, ᾽Απαιτητής S. 248, Anm. 212.
11
[…].ντιόνων → κ̣[ο]λ̣λ̣ητιόνων und vgl. dazu P.J. Sijpesteijn, Chr.d’Éig. 66 (1991), S. 281 (am Original geprüft von R. Pintaudi).
21, 25
Nach οἰ(νο)κρ(έου) wohl ein Monogramm von ξ(έσται) und λ(ίτραι), J. Gascou, Hommes et richesses S. 292, Anm. 59 (aber vgl. die Ber. zu Z. 25 in B.L. 1, S. 460).
21, 25, 26
κ̄/: nicht κ(εντηνάρια) (so B.L. 1, S. 460 zu Z. 25), sondern κ(άπιτα), vgl. J. Gascou, Hommes et richesses S. 292, Anm. 62.
25
| σίτ(ου) mo(dii) θ᾽σ, οἰ(νο)κρ(έου) λ(ίτραι) δ′ἀων, κρ(ιθῆς) mo(dii) θ᾽ωμ, [ἀ]χύρ(ου) κ(εντηνάρια) β′ζ᾽σβ, ἀνν(ώνης) τοῦ λαμπ(ροτάτου) πρίγκ(ιπος) σίτ(ου) mo(dii) δ′ἐωθ, | κτλ. Wessely, a. a. O. S. 689.