P. Fay. ⇧
Βουκόλ(ων) → Βουκόλ(ου) (oder Βουκολ(ίου)) [τοῦ καὶ Τριστόμου (im Polemonbezirk), L.C. Youtie, B.A.S.P. 19 (1982), S. 93.Πτολεμαίς ist Πτολεμαὶς Μελισσουργῶν, S. Daris, Aeg. 64 (1984), S. 101; vgl. A. Calderini, Dizionario 4 S. 211.
Βουκόλ(ων), Φνεβιή, ῞Οβίω[νος], Ταλεί, Καλλιφά[νους] Βερνικί[δος] κτλ G.-H., P. Teb. II S. 408. Wessely, Topographie S. 80. G.-H., P. Teb. II S. 381.