P. Lond. 2 ⇧
Vgl. S. Alessandrì, Le vendite fiscali I, S. 133-147 mit Neudruck des Textes.
12-13
Ein Spatium zwischen Z. 12 und 13, S. Alessandrì, Le vendite fiscali I, S. 133, Anm. 153.
1
[..... ψιλ] ῶ ν̣ [τ]ό̣π̣ω̣ν̣ Bell, briefl., laut Orig., nach Prüfung der Plaumannschen Berichtigungen.
2
[του προφήτο] υ̣ καθοριζομένου τοὺς πεπραμένους δπ᾽ αὐτοῦ τόπους ἐπι̣ [κ ε]- Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50. Bell, briefl., laut Orig., nach Prüfung der Plaumannschen Berichtigungen.
3
[κρατῆσθαι ὑ]π̣[ό] τε τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ τῶν προγόνων, ἅπερ ἦν αὐτ̣ο̣ῦ̣ Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50.
4
[πατρικὰ ἔγγα]ι̣ α(?), ὦν και νῦν ἐπικρατῖ<ν> πύργου καὶ προνήσιον καὶ ἄλλω(ν) Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50.
5
[συνκυρόντω]ν, το̣ῦ̣ [δὲ] ἐνκαλο[ῦ]ν̣τ̣ος Νεσ̣τνήφιος ἀνθοριζομένου Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50.
6
[τὴν ὅλην περ] ίστασιν̣ τ̣[ῶ]ν τόπων, ἐν ᾗ εἷναι τὸν πύργον καὶ τὸ προ [ν ή]- Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50. Bell, briefl., laut Orig., nach Prüfung der Plaumannschen Berichtigungen.
7
[σιον καὶ τ] οὺς πεπραμ̣ένους ὑπὸ τοῦ προφήτου τόπους λαα̣ρ. ε̣ Bell, briefl., laut Orig., nach Prüfung der Plaumannschen Berichtigungen.
7-8
λαα̣ρ.ε̣|[ ± 10 (B.L. 1, S. 259) → λαάρκ̣ο̣υ̣ (= λαάρχου) | [τινὸς ἀρχαίου, vgl. B.L. 1, S. 259, Anm. zu Z. 3 (nach dem Photo).
8
[.......... γ] εγονέ [ν] αι καὶ ύποπίπτιν τῷ [ἰ] δίῳ λόγῳ , ἐν ἐπι- Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50.
8-9
ἐπι|[κρίσει ἔταξα ταύτην] μ̣έ̣ν̣ (B.L. 1, S. 259) → ἐπι|[κρίσει τετάχα]μ̣εν, B.L. 1, S. 259, Anm. zu Z. 4.
9
[κρίσει ἔταξα ταύτην] ̣μ̣ὲ̣ν̣ δ[ι]ὰ τὸ τοὺς πρεσ-βυτέρους, μὴ τὸ αὐτὸ σ̣υ̣ν̣- Bell, briefl., laut Orig., nach Prüfung der Plaumannschen Berichtigungen. Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50.
10
[ορίζεσθαι, περὶ δὲ μόνων] τῶ[ν] πεπραμένων ψειλῶν τόπων Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50. Bell, briefl., laut Orig., nach Prüfung der Plaumannschen Berichtigungen.
11
[κεχειρογραφηκέναι ἀδεσπ] ότους αὐτοῖς πεφηνέναι, οἰκονομία̣ς̣ Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50.
12
[δὲ αὐτὸν μὴ ἐπενη] νοχέναι, Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50. Bell, briefl., laut Orig., nach Prüfung der Plaumannschen Berichtigungen.
12
[δὲ αὐτόν μή (B.L. 1, S. 259) → [αὐτοῖς μή oder [ἀρχαίας μή, B.L. 1, S. 259, Anm. zu Z. 7.
13
[ό δὲ Σαταβοῦς ἀπ] αιτίσθω ύπὲρ ἐπιβεβαιώσεως ψιλῶν τόπων ʃ φ. Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17 S. 50.