P. Lond. 2 ⇧
3
Τῦβ(ι) κ̄γ̄. Δι[έγρ(αψεν) Διοσκόρῳ(?)] | πράκ(τορι) Πακῦσις [ ] | ναυβ(ίου) κατοίκ(ων) ᾽απιάδ[ος] | χα(λκοῦ) ρ, προσ (διαγραφόμενα) ι, κολ(λύ-βου) [.], | σ(υμβολικὰ) (δβολὸν) (ἡμιω-βέλιον). Μα . ε . [..] | Διοσκόρου̣ σεσημ (είω-μαι). W., A I 142. G.-H., Teb. II S. 341.