Berichtigungsliste – Online

→ O. Tait 1, S. 70, Nr. 39

→ O. Tait 1, S. 68, Nr. 31

→ O. Tait 1, S. 64, Nr. 8

= Ashmolean 3425 (1887). - Ptolemäisch (vielleicht Soter II.).

L. Μεσορὴ ιε |2 παρα(δέδωκε) Πετεχῶνσις |3 Εὐτυχίδ̣ου ἀχύ(ρου) μώ(ια) |4|5 /μώ(ια) ι.

ἡμέρα(ι) → ἡμέρα(ς), N. Litinas

στα(τίωνος) (B.L. 3, S. 269) ist richtig (gegen B.L. 7, S. 295), R. Duttenhöfer, Aeg. 86 (2006), S. 108, Anm. 2.

Zur Datierung vgl. R. Duttenhöfer, Z.P.E. 157 (2006), S. 147-153.

πράκ(τορες) ἀργ(υρικῶν) Ἐλε̣φαντ(ίνης) δι[ὰ - - -] | ̣ ̣ ̣ ̣ τω ̣ ̣ ̣ ̣ [- - -] → πράκ(τορες) ἀργ(υρικῶν) Ἐλεφαντ(ίνης) δι’ [ἐμοῦ ὑπὲρ τοῦ]| Δ̣ι̣δ̣ύμου Ἀντωνείου (l. Ἀντωνίου) Ἰ̣[ουλᾶ(τος). Διέγ(ραψεν) κτλ. (nach dem Photo), R. Duttenhöfer, Z.P.E. 157 (2006), S. 155.

[οἱ ἐπί] | παρό̣λκων (B.L. 3, S. 269) → [(οἱ) ἐπὶ τῶν] | παρό̣λκων (von πάρολκος, „Schiffsschlepper, Treidler“), R. Duttenhöfer, Aeg. 86 (2006), S. 111, Anm. 7.

Σολλούμιος: Σολλοῦμις ist kein jüdischer, sondern nabatäischer Name, S. Honigman, B.A.S.P. 40 (2003), S. 75-76.

Κ̣αλ(ήους) → perhaps Καλ(ασίριος), D. Hagedorn, O.Heid. 71, n. 9.

Μεσορεὶ καὶ | τοῦ κίκιος, J. G. Tait, nach Revision, O. Tait. 3, S. XIV.

= CPJ 1 104

Nd. C. P. J. 1. 104.

(ἀφ᾽ ὧν) ᾽Απολλω(νίωι) [᾽Εφκ], ᾽Ρα( ) (δραχμαὶ) ψ, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 51 (1931), S. 538.

Εἴσιτει, vgl. B.G.U. 7. 1614 B 5, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 51 (1931), S. 538.

᾽Απολλω( -- ) μ̣υ̣ρα( -- ) (δρ) ψ, J.G.Tait, nach Revision, O. Tait. 3, S. XIV

Εἰσίτει (vgl. B.L. III, S. 269) wird abgelehnt, O. Tait.. 3, S. XIV

= CPJ 1 121

Nd. C. P. J. 1. 121.

Nd.: C.Ptol.Sklav., Nr. 196.

Zu datieren zwischen 130 und 30 v. Chr., T. Reekmans, St. Hell. 7 (1951), S. 96.

Photo: (Z. 3-5) Blanchard, Sigles et abréviations, Pl. 4 c

Ζαχαρίᾳ [φρον]τ[ισ(ταϊς)]. παρ(άσ)χ(εσθε) Πα … κ .. πωμ([αρίτῃ]) εἰς [ἀπ]οτρ[οφ(ὴν)] τῶν κοι[νω(νῶν)] πωμαρ(ιτῶν), Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 51 (1931), S. 539.

Die Erg. [φρον]τ[ισ(ταῖς)] (B.L. 3, S. 269) wird abgelehnt, B. Palme, ᾽Απαιτητής S. 262.

Die Ergänzung von Schmidt κοι[νώ(νων)] ist abgelehnt worden von J. G. Tait, O. Tait. 3, S. XV.Vl. τῶν βοικ(ῶν), J. Bingen, O. Tait. 3, S. XV

Es ist von καββάλλοις = Pferden und ihrem Futter die Rede; statt χορως vielleicht eine Form von χόρτος, W. Schubart, Oriental. Literaturzeitg. 34 (1931), S. 337 f.; -παρ(άσ)χ(εσθε) τοῖς καβ(α)λ(αρίοις) χόρτασ(μα), Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 51 (1931), S. 539 f.

Die Lesung χόρως wird bestätigt, J. G. Tait, nach Revision, O. Tait. 3, S. XV.

ἰ(νδικτίονος) ιδ, O. Tait. 3, S. XV

Θέων στυχεῖ, O. Tait. 3, S. XV

ά̣λ̣λ̣ο statt ... ο( ), L. Casson, T.A.P.A. 69 (1938), S. 290.

ὑ(πὲρ) προ..-- → ὑ(πὲρ) προ[σθήκ(ης) νο(μισματίου) x ] (vgl. O. Tait 1, S. 151, 464), J. Gascou, B.I.F.A.O. 79 (1979), S. 85.

Am Ende zu erg.: [ἰνδ(ικτίονος) x], J. Gascou, B.I.F.A.O. 79 (1979), S. 85.

Viell. am Anfang zu erg.: Κόμες, J. Gascou, B.I.F.A.O. 79 (1979), S. 85.

ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚΛ | ΜΝ ..., O. Tait. 3, S. XV

610; 820. Ashmolean 480 (1892) = SB 2090 Es lautet: ᾽Ασκλᾶς κ̣αὶ ῟Ωρο̣ς ἀπαιτ(ηταὶ) μερισ(μοῦ) ἐνλ(είμματος) τε̣λ̣ωνικω̄ν |2 τοῦ ie ῾Αδριανοῦ Καίσαρος τοῦ κυρίου ἔσχον (sic!) ὀνό(ματος) Σομτο̣ῦ̣ς|3 Π…..ν Φατρήο̣υ̣ς̣ κέρ(ματος) ὀβολοὺς δώδεκα / ὀ̣β(ο­λοὶ) ιβ. ˪ιζ ῾Αδ̣ρ̣ι̣α̣ν̣ο̣ῦ |4 Καίσ̣α̣ρ̣ο̣ς το̣ῦ̣ κυ̣ρ̣ί̣ο̣υ̣ Μεχεἰρ θ̄. (2. H.) ῟Ωρος σεση(μείωμαι).

820. Ashmolean 562 (1892) = SB 2091. Text lautet: Κρά̣τ̣ης κ̣α̣ὶ μ̣έ̣τ̣ο̣χ(οι) πράκ(τορες) ἀργ(υρικῶν) ῾Ερ̣μ(ώνθεως) Καμῆ̣τι|2 Πελωκης ῞Ωρου̣ ῎Ε̣σ̣χ̣(ομεν) ὑ̣π(ὲρ) ι̣δ̣ Δομι̣τ̣ι̣α̣ν̣ο̣ῦ̣ |3 .. φ ............. ˪ια̣ Τρα̣ι̣α̣ν̣ο̣ῦ̣ |4 Κ̣α̣ί̣σ̣α̣ρ̣ο̣ς̣ τ̣ο̣ῦ̣ κ̣υ̣ρ̣ί̣ο̣υ̣ Φα̣μ̣ε̣ν̣ὼ̣θ ῑη̄; vgl. O. Brüss. 33.

822. O. Ashmolean 540 (1892) lautet: Τέτακται Νεφερῶς Πετεμίνιος |2 ὑπὲρ Πετεμίνιος πατρὸς |3 ὑπὲρ ἀριθμητικοῦ κατοίκων |4 τοῦ κα˪Καί(σαρος) ἀρουρῶ(ν) ιδ˪δι᾽ ᾽Αμ­φείονος.˪κα Καί(σαρος) Μεσορὴ ιη (von κατοίκων ist ν über der Z. eingefügt).

P. 8608 = O. Brüss. 59. - Ashmolean 3467 (1887) lautet: ˪κα Παῦ(νι). τέ(τακται) ς᾽ ἀκροδρύ(ων) |2 κα˪Πετεχ(ῶν­σις) ….. α( ) ᾽Β|3 / ᾽Β. Κέφα(λος) τρα(πεζίτης) ᾽Βυ Aus Theben, 93 n. Chr..Ashmolean 688a (1888) lautet: ˪μζ Παῦνι κ̄ζ̄ με(μέτρηκεν) εἰς τόν ἐν Διὸς π̣ό̣(λει)|2 τῆι με(γάληι) θη(σαυρὸν) εἰς τὸ˪ (= ἥμισυ ἀρτάβης) μς καὶ μζ˪ |3 Δημήτριος ᾽Ενε­σέου(?) ϲἐννέα |4 / ϲθ. ᾽Αντι(γένης).O. Ashmolean 490 (1892) lautet: Πρεμαῶς καὶ μ(έτοχοι) ἐπιτη(ρηταὶ) τέλ(ους) γερδ(ίων) |2 Παχνοῦμι Πακοί(βιος) χαί(ρειν). |3 ῎Εσχομ(εν) ὑπ(ὲρ) τέλ(ους) μη(νὸς) Φαμ(ενὼθ) τοῦ λας, |4 δ / δ |5˪λα //, Φαρμ(οῦθι) ς̄. Zum Namen Πρεμαῶς vgl. Nr. 664; 1073; O. Theb. 60; 61; 63. - O. Ashmolean 479 (1892) lautet: Αὐρή­λιος Διονύσιος καὶ ῾Ε̣ρ̣μ̣α̣ῖ̣ος (?) |2 Διογένει (sic!) καὶ οἱ σ(ὺν) αὐτ(οῖς) ἐπιτηρητ(αὶ) ἱερᾶς |3 πύλ(ης) Σοήνης δι᾽ ἐμοῦ Διονυσοδώρου βοηθ(οῦ). |4 Διέγ(ραψε) Βιῆνχ<ι>ς Πετεπτεν̣ε̣­(ψίλεως) μ̣(ητρὸς) Θινπατ. ρ.. |5 ὑπ(ὲρ) λαογ(ραφίας) λη(μμάτων) β˪ ιζ ̄ καὶ ὑπ(ὲρ) μερισμ̣(οῦ) ἀ̣ν̣δ̣(ριάντος)|6 ἀν(α)κ(εχρυσωμένου) λη(μμάτων) α˪ δ ̄ καὶ ὑπ(ὲρ) με­ρισμ(οῦ) άνδ(ριάντος) ἀν(α)κ(εχρυσωμένου) |7 λη(μμάτων) β˪ β - Α̣υ̣[...].[.].[ . Zeit 194 n.Chr.; vgl. Nr. 1460. Wilckens Lesung χω[μ]ατικ(ῶν) ist unmöglich.

822. O. Ashmolean 566 (1892) lautet: ῎Ετους πένπτου (so!) |2 καὶ εικοστοῦ Π/εαῦνι |3 λ̄ τέταικται (so!) |4 Σαμβα­θαῖος Σολλούμιος |5 προβάτων καὶ αἰγῶν |6 ἑξήκοντα δύο / ξβ. |7 ᾽Αδαῖος. Z. 1: Das 1. π aus κ verbessert. Z. 2: ε über der Z. ist überflüssig. Z. 3 scheint nachträglich eingefügt zu sein. Das Datum bezieht sich auf Philometor; vgl. zu ᾽Αδαῖος Bodl. 2880 (Jahr 23).