οἱφενό|[μενοι -] → οἱφελ̣ῶ (l. ὑφελῶ) | [τὸ d-, ιϛ, γίνεται] (vgl. B.L. 7, S. 233), J. Shelton, Z.P.E. 42 (1981), S. 99-102.
οἱφενό|[μενοι -] → οἱφελ̣ῶ (l. ὑφελῶ) | [τὸ d-, ιϛ, γίνεται] (vgl. B.L. 7, S. 233), J. Shelton, Z.P.E. 42 (1981), S. 99-102.